عنصر دوم : نظم(عناصر مختلف طراحی بازی)

نظم:

گیمر شروع به بازی می کند.هدفی از قبل تعین شده که بازیکن باید در نهایت به هدف مورد نظر بازی برسد .هدف نجات بشریت از شر تروریست ها باشد یا کشتن خوک های کثیف گیمر باید از عهده آن به خوبی برآید .پس از شروع به بازی گیمر شما  با محل قرار گیری دشمن آشنا می شوید شاید در ابتدای بازی و یا شروع هر مرحله مشقت هایی را متحمل شود اما پس از چند بار تکرار حتی در حالت دشوار بازی، در نهایت گیمر درکی از حرکات  و محل قرار گیری دشمنان بدست خواهد آورد و از طریق این رفتار ها اقدام به حل مرحله می کند .مرحله به مرحله جلو خواهد رفت و در نهایت پس از پایان، بازی دیگری خواهد خرید .و در آینده هم اصلاَ احتمالاَ حاظر به بازی مجدد در بازی شما نشود چون چیز جدیدی در بازی برایش وجود ندارد.

در پرندگان خشمگین به ندرت پیش خواهد آمد شما یک مرحله را چند بار بازی کنید مگر اینکه وسواس سه ستاره ای داشته باشید :) که در این قضیه روی پرنده گان خشمگین خیلی زیبا کار شده و بازی دل بازیکنانی را که فقط می خواهند مراحل  مختلف را ببینند نمی شکند و البته گیمر ها را نیز بی حوصله نمی کند .سطوح دشواری به زیبایی در نظر گرفته شده است.وجود خوک های ثابت که نای حرکت را ندارند در این بازی شاید اصلاَ بحث برنگیز نباشد .اما شاید هم جالب می شد اگر خوک ها در حال حرکت بودند یا حداقل تعدادی از آنها :) در یک مسیر مشخص حرکت می کردند .شاید در آینده که طراحان مرحله فکر کردن همه چی دارد تکراری  می شود به این فکر افتادن ولی فعلاَ که از این خبر ها نیست.البته خود عنصر فیزیک به غیر تکراری شدن بازی کمک میکند و این فیزیک خودش یکی از راه های برهم زنی نظم در بازیست.

این قضیه بیشتر در مورد بازی های جنگی اهمیت پیدا می کند .اگر میخواهیم شبیه سازی از جنگ داشته باشیم ایا در جنگ دشمنان همیشه در یک مسیر خاص حرکت می کنند و در تکرار های مختلف به یک شیوه عمل می کنند ؟البته شاید نظریه نظم گاهان با هوش مصنوعی بازی در هم آمیخته شوند و هوش مصنوعی بازی بتواند گوشه های از این نظم را به بی نظمی خاصی برای بازیکن تبدیل کند که سبب جذابیت بازی شود اما گاهن همین بی نظمی هم خود تبدیل به نظمی تکرار پذیر می شود که باز درک رفتار توسط گیمر امکان پذیر است .

شاید خیلی ها مثل خودم بازی های تحت شبکه با گرافیک ضعیف مثل کانتر را به  کال آف ها ترجیح دهند هر چند که گیمر حرفه ای در آن سطح نیستم اما همین که با یک انسان با هوش غیر قابل پیش بینیش سر و کار دارم بازی را فوق العاده برایم شرین تر می کند تا کشتن ارتشی از هوشهای مصنوعی .شاید داغی گیم نت ها هم از همین عنصر باشد .پی سی و ایکس باکس و پلی استیشن را شاید همه آن گیمر هایی راکه ساعت ها وقت خود را در گیم نت ها میگذرانند داشته باشند اما حریفشان در خانه هوش مصنوعی بازیست که پس از حرفه ای شدن حال دیگران تحقیر این هوش برایشان لذت بخش نیست.

ایکه در نظر بگیریم که حتماَ بازی باید پر باشد از عناصری که نظم خاصی ندارند یا اینکه هر بازی به این گونه نباشد جذابیتش را از دست خواهد داد همیشه صحیح نیست .اما همیشه گوشه چشمی به این عنصر زیبای بازی داشتن خالی از لطف به نظر نمی رسد .

می شود بی نظمی های ساده ای را ایجاد کرد بطور مثال حل مرحله های بازی Cute the rope که در آن ستاره ها در حال حرکت هستند جذاب تر از مراحلی است که ستاره ها ثابت هستند هرچند که این حرکت خود یک نظم را دنبال می کند ولی هر چه باشد یک سطح بالا تر از سکون خالص است .

منتظر عنصر بعدی باشید...